September 2010

30 september 2010

Gisteren - woensdag- was het Jenga haar 2de les in de hondenschool. Het was een nogal theoretische les met veel uitleg over hoe de aandacht van de hondjes behouden en hoe werken met de klikker etc. Ik ben niet zo voor de klikker werken (ben daar veeeel te slordig voor) Je stem heb je altijd mee: veel handiger dus :) + met de intonatieverschillen in je stem kan je veel meer dan met een klik. Harissa kan zit-af-staan in zowel Nederlands, Engels als Frans: is niet wat je zegt maar hoe je het zegt: probeer het maar eens uit.

Jenga kan intussen al zitten op bevel, volgt aan de lijn en kent het commando 'achter'.

Omdat Harissa niet vergeten mag worden heb ik ook een les met haar meegedaan. Ze heeft dat prima gedaan, enige wat niet goed ging was apport. Voor haar nestje was ze de primus van de klas maar nu interesseert het haar allemaal niet meer zoveel blijkbaar.... tja is geen ramp he.

 

Jenga is ook al een stuk properder geworden. Omdat zij van jongsafaan in de living in alle vrijheid is opgegroeid hebben we besloten om haar zonder bench proper te maken. Het zal wat langer duren maar het gaat in de goede richting: 's nachts zijn er nog nauwelijks ongelukjes (ze moet zich wel maar 6u inhouden) maar overdag als we beiden gaan werken vinden we wel nog plasjes en regelmatig zelfs nog een kakje. Als we thuis zijn gaat het erg goed, na elke maaltijd, spelen, slapen en zoiezo om de 2u gaan we even met haar buiten. Ze weet dat en houdt zich met plezier in, komt helemaal goed dus.

 

Qua algemeen gedrag zijn we ook tevreden: ze weet heel goed op wat ze mag kauwen en waar ze moet afblijven. De wandelingen aan de lijn gaan ook al heel goed. Gisteren zijn we nog een wandeling gaan maken langst een bedrijf waar vele zware machines draaiden en waar ze een tractor aan het afspuiten waren: ze vond het allemaal niet eng.

Tip aan de nieuwe baasjes: wees een zelfverzekerde leider voor jullie pup. Een leider loopt op kop, toont geen angst en is altijd duidelijk & correct.

26 september - Jenga haar eerste schooldag

Vandaag was het een belangrijke dag: Jenga mocht voor de eerste keer naar de hondenschool. De dag begon droog, Jenga was dan ook mooi proper en wit klaar voor de les. Wat spannend allemaal, zoveel andere honden! En dan al die geurtjes die we thuis niet kennen. Auto's, mensen, lawaai en allerlei zaken die we nog nooit gezien hadden. In het begin was ze wel een beetje onder de indruk. Op het plasweitje kwamen we Jolie tegen die ze nog erg goed kende. Het begon een beetje te regenen maar dat vonden we niet zo erg.  De les verliep veel beter dan verwacht, ze was weinig afgeleid en had erg veel aandacht voor mij. Zit, volg en dicht hadden we ze wel al thuis geleerd dus dat vormde niet echt een uitdaging. De eerste nieuwe oefening was voor Jenga 'af'. Dit leren we aan door een koekje naar beneden te brengen en vanaf het moment dat ze ligt 'goed zo af' te zeggen. Omdat Jenga niet wou liggen hebben we de aanpak een beetje gewijzigd: been schuin horizontaal houden (zie foto) en het koekje erachter houden: zo moet de pup zich wel op de buik leggen als ze het koekje wilt. Na een keer of 3 begon het al goed door te dringen hoe het koekje bemachtigd kon worden. Nu zoals bij de zitoefening herhalen herhalen herhalen tot de betekenis van 'af' doordringt. Komt vast snel in orde :)

We hebben ook veel aandachtsoefeningen gedaan en zelfs de volgoefening verliep foutloos. Het los komen, de tunneltjes en puppiehindernissenparcours vond ze erg leuk en vol vertrouwen volgde ze mij overal. Op het eind waren we allemaal wel doorweekt en smerig maar dat was niet zo erg, iedereen had het naar zijn zin. Na de les hebben we de pupjes van ons zelfmeegebrachtte water laten drinken en hebben wij zelf een drankje in de cafetaria gedronken.

Ik dacht dat Jenga dan ook een hele dag ging moeten uitrusten maar nee hoor, in de namiddag was ze opnieuw superactief. We hebben nog een mooie wandeling gedaan en ze heeft nog een beetje gerollebold met Jolie.

18-09

Vandaag weegt Jenga 5,2 kg, je ziet ze zo groeien. De oren krijgen weer een groeischeut en haar snoetje wordt scherper. Ze lijkt nu echt op een Harissakopietje. Haar voorpootjes zijn veel breder geworden.

Jenga is echt wel de goede keuze geweest, ze is nog steeds de favoriet van Harissa. Harissa is wel soms erg lomp en ruw met haar dochter, ze loopt ze geregeld -met opzet- omver maar Jenga lijkt dat niet al te erg te vinden. Zal iig een stevige hond worden op deze manier. Hier op de foto (wandeling met de andere pupjes en een deel van de familie van James) zit Jenga in het midden net voor Harissa, James links en Joeki (reutje groen) rechts

Jenga kijkt naar de paardjes
Jenga kijkt naar de paardjes

16 september

Jenga werd vanavond voor de 2de keer ingeënt. Ze was heel flink: gaf geen kick. We is ook gewogen en weegt 4850 kilo. Het is een lieve schat maar wel een ontdekker, proeft van alles wat ze tegenkomt, springt in de sloten, gaat op verkenning in het bos en wil alles bekijken. Maar...... als ze schrik krijgt loopt ze keihard weg! Meestal is dat in onze richting maar als we dicht bij het huis zijn loopt ze gewoon recht naar huis toe. En toen we gisteren een hond tegenkwamen liep ze in de andere richting weg! Hopelijk wordt ze spoedig een beetje moediger. Wat wel goed is dat ze aan de lijn al veel aandacht begint te krijgen. Volgen aan de voet begint te komen, moet nog wel veel aandachtsoefeningetjes doen om ze  aandachtig te gaan maar we hebben tijd. Zit lukt zeer aardig.

Heb echt veel zin om naar de hondenschool te gaan maar we moeten nog een week wachten tot de inentingen hun werk hebben gedaan.... nog even geduld dus.

12 september

Vandaag hebben we met Jenga onze eerste wat grotere wandeling gemaakt: de wandeling van het blokje om, op puppy tempo en met wat gepraat met de buren tussendoor hebben we er wel ongeveer 20 minuten over gedaan.

We waren heel blij dat Jenga zowel pipi als kaka heeft gedaan onderweg. Daar werd ze uitgebreid voor beloond zodat ze leert dat buiten ontlasten zoveel beter is dan binnen.

Ze is erg nieuwsgierig. Zo sprong ze opeens de gracht in om te kijken wat er beneden allemaal te zien was. Terug naar boven klauteren was vermoeiender dan verwacht!

Met James en het groene reutje dat we momenteel Joeki noemen zijn we ook het blokje rond gewandeld, zij volgden goed en beginnen al goed te begrijpen wat het woordje zit betekent.