27 februari

Het waren drukke momenten de afgelopen dagen. Gisteren zijn Marie-Paule en Jan samen met hun dochter Katia op bezoek gekomen om eens gezellig bij te praten en een hapje te eten. 

Vandaag was het weer hondenschool, ik ga tegenwoordig voor de hondenschool met de honden naar het bos en laat ze daar even samen hollen zodat het zotste er al wat af is. Dan gaan de lessen zoveel beter achteraf. Harissa was zoals bijna altijd zeer goed, ze lijkt nu extra te genieten van de hondenschool omdat ze dan echt een vol uur alleen met mij is zonder de klit-kijk-ook-naar-mij-geef-me-ook-aandacht-Jenga.

Jenga deed het in vergelijking met de andere A-klassers erg goed maar ze moet nog veel leren. Zo verliest ze nog redelijk snel haar aandacht als ze lekkere geurtjes ruikt of -nog erger- verloren koekjes vindt. Ze begint intussen 'voet' al goed te begrijpen, de 'zit voor' is al stukken rechter en ze kan vanop afstand af-zit-staan maar heeft wel nog de neiging om naar me toe te lopen. Apport heeft ze helemaal door maar als er interessantere geurtjes zijn durft ze de flossie wel te laten vallen om meer van de geurtjes te weten te komen.

Begin van de week had 1 van onze poesjes erge diarree, ook Jenga kon zich moeilijk inhouden. Ben met dat poesje voor alle zekerheid naar de dierarts gereden en het was niets zorgwekkends maar zij vertelde mij dat er blijkbaar een epidemie aan het rondgaan was: ze kreeg verdacht veel meer honden & katten met diarree op consultatie. We hebben poedertjes tegen diarree meegekregen en intussen zijn de kat & Jenga terug beter.

20 februari - Dayko op bezoek

Vandaag zijn de ouders van Bart met hun hond Dayko op bezoek gekomen. Dayko is een prachtige langharige duitse herderspup van intussen 9 maand oud en weegt reeds ongeveer 45 kilo(!!!!). Eerst zijn we gaan wandelen met de drie honden. Dayko heeft nog echte puppymanieren en klitte aan Harissa en volgde haar overal waar ze liep. Hierdoor werd Jenga wat opgewonden en voor ons was het wel zeer interessant om te zien hoe de honden op elkaar reageerden. Harissa en Jenga, vormden 1 front en dwongen Dayko die veel groter en sterker was (spijtig genoeg had ik de camera niet mee) bij elke zotte bui op zijn rug. Hij had er geen enkel probleem mee, integendeel: legde zich op eenvoudig verzoek op zijn rug en liet zich zelfs gewillig bijten door Jenga. Zeer interessant om dat allemaal te observeren, een grote reu die zo graag bij de roedel wil horen dat hij zonder probleem de laatste plaats inneemt, zelfs onder een puppy van 7 maand oud.

Wat later op de wandeling hielden we Jenga aan de lijn om de interactie tussen Harissa en Dayko to observeren: 2 hele andere honden! Dayko deed veel minder vervelend, het zotte was eraf en Harissa tolereerde dat hij haar overal volgde.

Hierna zijn mijn schoonouders blijven eten, Harissa en Jenga hebben we elk in een bench gestoken terwijl Dayko in de living liep: ging goed.

13 februari

Vandaag was het echt wel een dag 100% in teken van de honden. Eerst hondenschool met Harissa van 10 tot 11u, Jenga zat in de koffer voor de les van 11 tot 12u maar die hebben we niet meegedaan omdat de mensen die kwamen kijken naar Luka iets voor 11u gearriveerd waren. Ben toen naar de huidige baasjes gereden en we waren het unaniem eens: deze mensen zijn geschikt om een pup zoals Luka bij te herplaatsen. Meer info hierover bij het tabje over Luka

In de namiddag kwamen Angela en Addy op bezoek met hun Jaxon. Doel was de stamboom ophalen maar ook eens kijken hoe de pupjes op elkaar gingen reageren. Amai wat is Jaxon groot geworden! Jaxon was ons zorgenkindje omdat hij een bacterie-aanval bijna niet overleefd had en hierdoor erg zwak en mager was geworden is hij een maand langer bij ons gebleven. Jaxon is nu uitgegroeid tot een mooie, goed gevormde reu van rond de 20 kilo: nog een stukje kleiner dan de andere reutjes maar compleet op alle gebied. Erg sociaal en lief en je ziet dat hij gelukkig is. Fijn om te zien hoe Jaxon en Jenga zich amuseerden, ze hebben zo fijn samen gelopen en gespeeld: het leek wel of ze elkaar nog een beetje herkenden. Harissa kon het wel niet goed verdragen dat geloop en ontstuimig gedrag, haar heb ik bij het tweede deel van de wandeling thuis gelaten. Vervolgens zijn we naar Jolie gewandeld en hebben de drie pupjes lekker door de modder gelopen, gerold en door de bossen gehold. Wat een plezier dat onze grijs-bruin-zwarte herders hadden! Achteraf toen iedereen voldaan en moe was heeft Jaxon nog op een rustige manier terug kennisgemaakt met mama Harissa en ging het al veel beter.

De hondjes konden even rusten en de mensen hebben gezellig Barthapjes gegeten experimentele drankjes gedronken. Het was fijn en gezellig edereen nog eens terug te zien.

5 & 6 februari - De terugkeer naar Belgë

Amai amai wat een rit. 16 uur gereden over 1070 km..... Niet fijn voor ons. Files, ongelukken, afgesloten stukken autosnelweg: formidabel.  De honden daarentegen leken het zich niet echt aan te trekken en hebben het grootste gedeelte van de weg geslapen. 

Zondagochtend na een korte nachtrust ben ik met de 2 honden naar de hondenschool geweest: Harissa was voorbeeldig en deed alle oefeningen perfect, Jenga was goed maar het was eraan te zien dat ze enkele keren niet geweest was: ze was veel sneller afgeleid dan normaal.

Woensdag 2 februari – de grote wandeling naar St-Christina

Omdat we gisteren de hele dag gaan skiën waren en de honden van 9 tot 17u alleen zijn moeten blijven hebben we besloten om vandaag een wandeldagje in te lassen.  In 1,5u tijd zijn we naar een dorpje hier ongeveer 4km vandaan gewandeld: St-Christina. De honden waren dolgelukkig want ze konden het grootste gedeelte van de weg loslopen en rollebollen in de sneeuw. In St-Christina hebben we een locale specialiteit gedronken: Bombardino (ons reeds goed bekend na onze vakantie in Livigno hahaha) en keerden we terug. In totaal zijn we wel 4 uur weggebleven: de honden liggen nu uitgeput op het tapijt te rusten. Voor Jenga waren het zeer goede ervaringen. Ik leer ze nu volgen aan de lijn (thuis loopt ze bijna overal los) en ook leert ze nu rustig liggen als we ergens iets gaan eten of drinken. Gaat prima. Ook in het appartement hier: het is hier 1 grote tapijtvlakte maar er is nog geen enkel ongelukje gebeurd. Het slapen met ons in de kamer gaat nu ook prima. Jenga is het al helemaal gewoon om in de bench te slapen en houdt zich –gelukkig maar voor ons en onze vrienden- rustig.  Wat een ervaringen allemaal voor onze puppy: op een paar dagen tijd heeft ze enorm veel nieuwe ervaringen opgedaan:  huis moeten delen met een ander koppel, afgronden, ski’s, honden die Italiaans spreken J, water met een vreemd smaakje, tapijt, ijsvlaktes, op restaurant, moeten volgen aan de lijn, vreemde mensen die haar willen strelen. Ik ben blij dat we ze hebben meegenomen.

Ze vinden het beiden wel fijn zo kunnen hollen over de skipistes. Lang leve de sneeuw

Dinsdag 1 februari

De honden zijn het hier al goed gewoon. Voor het slapen gaan nog een nachtwandeling en dan samen met ons in de kamer: Harissa mag los en Jenga steken we in haar bench. Doen we dat niet zit Jenga wel aan het tapijt te krabben. Vermoedelijk wil ze een hol graven maar of de huisbazen van dit appartement hier het fijn zouden vinden om een hol in de slaapkamer te hebben: denk het niet.