28 november

Vandaag was het een koude maar mooie dag. Voor zwitserse herders was het ideaal weer, lekker koud daar houden ze wel van. Zowel Harissa als Jenga hebben het prima gedaan op de hondenschool. Jenga kan al erg goed 'blijf' , ze blijft mooi zitten temidden van alle zotte en opgewonden puppies en laat zich zelf als er pupjes tegen haar oplopen niet afleiden. 1 en al concentratie en goodwill.

27 november - de grote boswandeling

Vandaag heeft Jenga haar tot hier toe grootste wandeling gemaakt: de' Bertembos' wandeling. Bertem is hier maar 5 minuten met de wagen vandaan dus eigenlijk vlakbij. En om het extra gezellig te maken waren Harissa, Jotta en Dayko er ook bij. Dayko is de jonge duitse herdershond van Bart zijn ouders. De wandeling ging erg goed, de honden hebben goed kunnen lopen in de velden en bossen en het deed hen deugd om er eens in roedel op uit te trekken. Jotta was zoals steeds baas, dan Harissa en dan de twee puppies die eigenlijk gewoon achter Jotta en Harissa aanholden. Interessant om dat allemaal te aanschouwen.

Halverwege zijn we in een cafe in Bertem iets gaan drinken en hebben de honden een beetje kunnen rusten. Vervolgens vervolgden we onze weg en hebben de honden nog goed kunnen lopen. Na een uur of 2 waren we terug bij de wagens en keerden we met een koffer vol voldane honden terug naar huis.

Deze ochtend heeft Jenga voor het eerst sneeuw gezien: ze vond het wat vreemd maar al snel holde ze er doorheen zoals haar mama. Harissa is dol op sneeuw en kijkt al erg uit naar de komende wintermaanden.

20 november - Dagje zee & op bezoek bij broer Joran

Deze ochtend was het prachtig weer, impulsief als we zijn hebben we de bench in de koffer gestoken en zijn we richting zee vertrokken. Omdat Lovendegem waar Joran nu woont min of meer op de weg ligt hebben we even naar Christel gebeld om te kijken of ze thuis was. Dat was niet het geval maar in de late namiddag ging het wel lukken. Eerst naar de zee dus,  de honden waren erg braaf in de koffer en ondanks het feit dat ze elk een halve portie brokjes hebben gekregen als ontbijt heeft Jenga niet gekotst (Harissa kotst nooit) of zielig gedaan.

Als we met de honden naar de zee gaan gaan we meestal naar Bray-Dunes, net over de grens in Frankrijk. Daar is een breed strand en mogen de honden los lopen. Harissa en Jenga hebben goed gelopen. Jenga was niet echt onder de indruk van de zee, ze liep met ons mee alsof ze het alle dagen deed. Ze vond het wel fijn om eens ver te lopen. Het was ook een goede socialisatieoefening met alle andere hondjes die we tegenkwamen. Uitgeput maar voldaan reden we nadien door naar Christel en Joran. Spijtig genoeg zijn er daar geen gelukte foto's van. Joran is groot geworden! Hij heeft een wat ander type vacht, lijkt iets meer op papa Ike dan op mama Harissa. Hij ziet er heel mannelijk uit, breder en stoerder gebouwd, een vollere leeuwenvacht en mooi wit. Zijn vacht was erg zacht, je zag dat Christel hem regelmatig borstelt. De eerste momenten van het weerzien met Harissa en Jenga verliepen wel vreedzaam maar hij was niet erg op zijn gemak. Vreemde honden in mijn huis en tuin, niet fijn! We hebben Harissa na de kennismaking terug in de wagen gezet en na een paar minuten ging het stukken beter met Jenga en Joran. Joran is heel verdraagzaam en sociaal, Jenga mocht zelfs op zijn bed, in zijn bench kruipen en van zijn eten smullen. Het was echt schattig om te zien hoe lief ze met elkaar speelden. Joran zijn oog is helemaal hersteld van de kattenkrab die hij een paar weken geleden opliep.

18 november 2010

Gisteren was het een drukke dag voor Jenga. Om wat te werken aan haar socialisatie en haar gewoon te maken aan de wagen namen we haar heel de voormiddag mee. Eerst naar de markt in Haacht. Dat hadden we internet gelezen maar bleek niet echt te kloppen.... voor niets tot ginder gereden. Onderweg heeft Jenga nog een beetje gekwijld en gekotst. Bart zijn broek was helemaal ondergezeverd... niet erg.

Erna zijn we naar de grootouders van Bart geweest, zij hadden een papegaai: dat had Jenga nog niet gezien en ze was dan ook benieuwd maar gelukkig wel voorzichtig.

Nadien zijn we naar het park van Tervuren geweest en heeft Jenga kennis gemaakt met hele enge vuilbakken! Die waren groot en groen en er zaten gaten in, supergevaarlijk niet? Ze is niet heel stoer: als ze iets ziet dat ze niet kent en eng vindt begint ze erop te blaffen. Je hoort aan haar stemmetje dat ze onzeker is, wat we dan doen is er heel gewoon langst lopen en snel beseft ze dan wel dat ze zich niet moet aanstellen want de rest van de roedel kijkt er toch ook niet naar. In het terug naar huis rijden heeft ze geslapen en dus niet gekwijld of gekotst :)

's Avonds was het dan weer hondenschool wat prima ging met Jenga. Deed haar goed om een beetje te werken en ze vond het erg fijn alle hindernisjes over te lopen etc.  Harissa deed het ook nog goed zeker aangezien ze een tijdje niet naar de lessen was geweest. Beide honden hebben erg goed geslapen vannacht. Jenga heeft tegenwoordig zo goed als geen ongelukjes meer. Nu gaan we volgende week zien hoe het gaat als de honden terug overdag alleen zullen zijn. Zal ze zich zo lang kunnen inhouden? Ik vrees ervoor...

5 November

Jenga is weer goed gegroeid. Denk niet dat ze echt veel zwaarder is geworden maar ze wel goed in de hoogte gegroeid. Tandjes zijn ook aan het wisselen zoals alle hondjes van deze leeftijd. Spijtig genoeg is ze nog niet helemaal zindelijk, als ze lang alleen is gebeuren er nog regelmatig ongelukjes. In de hondenschool en met andere honden doet ze het prima.