10 december

Vandaag zijn we Peach haar stamboom gaan brengen. Peach was hier vroeger gekend als 'paarse' of 'de dove' en heeft in haar vroege puppytijd een toxoplasmose besmetting opgelopen en is daardoor gedeeltelijk doof geworden. Wat wij allemaal superjammer vonden want Paarsje had het donkerste pigment van allemaal en was prachtig.... ach tja. Gelukkig hebben we lieve baasjes gevonden die reeds een wat oudere jack-russel hadden waar er rekening gehouden kon worden met Peach haar hoorproblemen. Nu zagen we Peach voor 't eerst in 6 maand terug en ze is prachtig geworden. Mooi wit (goed water daar), nog steeds mooi gebouwd en nog steeds zeer goed pigment. Ze was gelukkig en geliefd door iedereen. Wij hadden zus Pili (links) mee en broer Pixar (midden) was er ook. De 3 hebben zich uitstekend vermaakt samen en heerlijk samen gespeeld en rondgehold.

13 december

Joepie Jenga is beginnen bloeden :) Haar kennende zal zij dan omstreeks 27 december op haar hoogtepunt zijn maar dat kan ook een paar dagen vroeger of later zijn. Gelukkig hebben wij hier Sharpei Roy in de buurt die perfect aanvoelt wanneer onze teven dekrijp zijn. Ik voorspel weer een periode van Roy-eet-weer-niet ;) Voor de puppybaasjes in wording betekent dit dat er een hele spannende periode in aantocht is!

Hopelijk zal First spoedig zijn maagdelijkheid verliezen :)

14 december

Bart had nog veel verlof staan en met het zonnige weer dat ze voorspeld hadden hebben we een dagje erop uit met de honden ingepland. Met Pili die intussen wel reeds 9 maand is maar toch nog te jong om grote wandelingen te maken rekening houden betekend op zoek naar geen te moeilijke en lange wandelingen. Ook is het fijn als de honden wat kunnen loslopen.... Na wat zoeken heeft Bart een wandeling in Montenau gevonden. 9km lang en in een rustige niet te toeristische omgeving. De eerste kms waren een verharde rechte weg dwars door een naaldbos.... beetje saai maar wel boordevol geuren en everzwijnen! Nondedomme liep er daar eentje tamelijk lomp op een meter of 10 van ons in het bos, gelukkig hadden de honden zoveel andere zaken te ruiken en waren ze zo opgewonden dat we ze hebben kunnen weglokken. 't Zwijn hield zich stil op het goede moment: oef! 10 minuten later hadden ze een ander beest getraceerd en hup de honden onder leiding van Kayenne weg..... Harissa en Jenga kwamen na een minuut of 5 terug maar de andere 2 bleven weg. Dan maar Harissa opgestuurd om ze te gaan halen, 10 minuten later kwamen ze hijgend terug.... ze hadden niets gevangen maar 't was heel plezant geweest. Daar ging mijn plan om een rustige wandeling voor Pili te maken!

Kayenne is een uitstekende sporenzoeker en zou als speurhond niet misstaan maar ze wordt zo opgewonden van al die geuren dat ze niet meer luistert dus de rest van de wandeling heeft zij bijna helemaal aangelijnd moeten meelopen. Op de terugweg hebben ze nog even kunnen drinken en spelen in de Amblève en ging de route over zowel bosweggetjes, holle wegen, straat alsook - het laatste stuk- een gerooid stuk land. Dat was wel jammer dat de wandeling zo moest eindigen. We hebben er 2u15 over gedaan, zonder het wegloopmoment zou het dus ongeveer 2u hebben geduurd. De honden hebben in de wagen heel de weg terug geslapen: het heeft hun eens goed deugd gedaan.

 

18 december

We hebben geluk: gisteren is ook Kayenne beginnen bloeden. De nestjes zullen dus ongeveer gelijk geboren worden. We hadden het al gemerkt dat er veel meer werd gelikt en Kayenne die veel minder flodder is dan Jenga kwam de laatste weken dagelijks knuffels vragen. Vandaag was het betrokken weer en hebben we ervan geprofiteerd om een tweede werpkist te maken. Nog gewoon een ingang zagen en ze is klaar voor gebruik :)

Nu is het nog even wachten tot Jenga er klaar voor is en dan kunnen we richting Frankrijk rijden.

21 december

 

Spannend spannend, Jenga haar bloed is al een stuk lichter en vanaf morgen beginnen we te testen met buurhond Roy die beter dan om het even welke ovulatietest kan vaststellen wanneer er een teef dekrijp is :)

29 december

Niets dan goed nieuws. Zowel Kayenne als Jenga zijn intussen gedekt. Heel de planning die ik voor ogen had is wel aangepast want First vond Jenga niet leuk genoeg om te dekken en ondanks alle moeite die ik (3x op voorhand gaan kennismaken/spelen/wandelen) en First zijn baasje (Jenga heeft er 2 dagen verbleven) hebben gedaan lukte meer dan wat van ver bespringen, likjes en spelen niet. Onze teleurstelling was enorm maar toen we op 27/12 Jenga terug kwamen ophalen was Kayenne aan het begin van haar loopsheid en aangezien zij een 'vroege' en een zeer gemakkelijk te dekken teef is hadden we haar mee in de hoop dat zij First wel zou kunnen overtuigen zijn maagdelijkheid weg te schenken. Er sloeg onmiddellijk een grote vonk over en we zagen dat dit beter was. We lieten de 2 wat spelen in de tuin en er werd koffie uitgeschonken.... ik had er net 2 slokken van genomen toen we overduidelije koppelingsgepiep hoorden: het was hem gelukt in nog geen 5 minuten! Iedereen was dolgelukkig dat het hem gelukt was :) Ben de dag erna terug geweest en ga op 30 december nog een laatste keer terug met Kayenne.

Op 27/12 hebben we 850 km gereden. Eerst naar Frankrijk Jenga ophalen, Kayenne laten dekken, met Jenga en Kayenne naar Nederland gereden op weg naar Jenga haar grote liefde Avathar. 400 km later zagen Avathar en Jenga elkaar terug en het was direct grote liefde. Ondanks zijn leeftijd van bijna 8 jaar en het feit dat hij nu nog maar af en toe dekt lukte het hem toch onmiddellijk om Jenga te bevruchten - bedankt Alma! We zijn op 29/12 nog eens teruggegaan en de liefde was zo mogelijk nog groter. Omdat Jenga haar vulva nog groter was geworden en ze nog steeds bloed verloor heb ik voor alle zekerheid nog een progesterontest laten afnemen maar ze zat reeds op 20 dus we gaan niet meer terug voor een 3de keer.

De teven staan hier enorm heet.... ze dekken elkaar constant.... ze kijken enorm uit naar hun nageslacht en wij ook natuurlijk :)

 

 

03 januari

De honden zijn allebei verschillende keren gedekt en nu kan het lange wachten tot de bevalling beginnen. Maar eerst gaan we tussendoor eind januari nog eens langst voor een echo zodat we een beetje beter zullen kunnen inschatten of we al dan niet voldoende pupjes voor iedereen zullen hebben.